เรื่องของเฮากะจบไปโดนล่ะเด้
น้องกะเทให้เพิ่นแล้วจนเบิ่ดใจ
อ้ายกะยอม หลีกทาง ให้คนใหม่
ได้ฮักกัน กับเจ้าให้พอ
แล้วมื้อนี้มาบอกว่าน้องยังฮัก
กะจักว่าคิดจั่งได๋ สิกลับมาง้อ
ผู้ได๋สิอิน นำเจ้าล่ะน้อ
เมื่อมันบ่เหลืออิหยังให้ขอ ล่ะเด้ฮักเฮา
ก่อนจะใช้ถ้อยคำ กระทำต่อใจ
กะคิดจักหน่อย ก่อนเว้าออกไป ว่าฮักคือเก่า
จั่งแม่นเว้าบ่ป่อง แท้น้อ
บ่จำแนบ้อว่าเคยเฮ็ดอิหยังเอาไว้
เว้าหม่นป่า ว่ายังฮักอ้ายหลาย
ทั้งที่เป็นคนทำลายฮักเฮา
ทุ่มเทให้น้องยังหนีไปย้องผู้อื่น
มื้อนี้สิบืนกลับมาขอเป็นคือเก่า
กะส่างบ่คิด อยากอายคำเว้า
ที่บอกว่าฮักคือเก่า จั่งแม่นเว้าบ่ป่อง
ก่อนจะใช้ถ้อยคำ กระทำต่อใจ
กะคิดจักหน่อย ก่อนเว้าออกไป ว่าฮักคือเก่า
จั่งแม่นเว้าบ่ป่อง แท้น้อ
บ่จำแนบ้อว่าเคยเฮ็ดอิหยังเอาไว้
เว้าหม่นป่า ว่ายังฮักอ้ายหลาย
ทั้งที่เป็นคนทำลายฮักเฮา
ทุ่มเทให้น้องยังหนีไปย้องผู้อื่น
มื้อนี้สิบืนกลับมาขอเป็นคือเก่า
กะส่างบ่คิด อยากอายคำเว้า
ที่บอกว่าฮักคือเก่า
จั่งแม่นเว้าบ่ป่อง แท้น้อ
บ่จำแนบ้อว่าเคยเฮ็ดอิหยังเอาไว้
เว้าหม่นป่า ว่ายังฮักอ้ายหลาย
ทั้งที่เป็นคนทำลายฮักเฮา
ทุ่มเทให้น้องยังหนีไปย้องผู้อื่น
มื้อนี้สิบืนกลับมาขอเป็นคือเก่า
กะส่างบ่คิด อยากอายคำเว้า
ที่บอกว่าฮักคือเก่า จั่งแม่นเว้าบ่ป่อง
กะส่างบ่คิด อยากอายคำเจ้าของเว้า
ฮัก คือเก่า จั่งแม่นเว้าบ่ป่อง